Overzichtscursus Kunstgeschiedenis van West-Europa (1400-1800), deel 2

We volgen de ontwikkelingen in de kunstgeschiedenis van West-Europa, van 1400 tot 1800. In dit tweede deel komen maniërisme, de invloed van Reformatie en Contrareformatie op de beeldende kunst en barok aan de orde. De kunstenaars en kunstwerken worden geplaatst in de historische, religieuze, politieke en maatschappelijke context. U leert de stijlkenmerken herkennen en er wordt aandacht besteed aan materialen, technieken en de rol van opdrachtgevers.

Het maniërisme volgt op de hoge renaissance in Italië en is in de kiem al aanwezig in het late werk van Michelangelo en Rafaël. De maniëristen trachten hun kunst te evenaren en overtreffen.
In de zestiende eeuw oefenen de Reformatie, de beeldenstormen en de Contrareformatie diepgaande invloed uit op de kunstontwikkelingen. Na de Reformatie kiezen kunstenaars in protestantse landen voor ‘veilige’ onderwerpen, ontleend aan het alledaagse leven en wordt de genreschilderkunst geboren. 
Tijdens de Contrareformatie formuleert de Rooms-Katholieke Kerk criteria waaraan Bijbelse voorstellingen moeten voldoen en Italiaanse kunstenaars passen ze op inventieve wijze toe in hun beeldende kunst. De stijlperiode van de barok is begonnen en verspreidt zich over de Nederlanden, Frankrijk en Spanje. 
In de katholieke Zuidelijke Nederlanden wordt historieschilderkunst vervaardigd in opdracht van kerk en hof. In de protestantse Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden zijn deze opdrachtgevers grotendeels weggevallen en ontstaat in de zeventiende eeuw een unieke, vrije kunstmarkt voor genreschilderkunst met de welvarende burger als koper. 

Programma
Tijdens de colleges wordt werk behandeld van kunstenaars zoals: 

Bernini, Pieter Bruegel de Oude, Caravaggio, Giambologna, Frans Hals, Lucas van Leyden, Michelangelo, Jacopo Pontormo, Rafaël, Rembrandt, Rubens, Jacob van Ruisdael, Jan Steen en Vermeer
 

Afbeelding: Johannes Vermeer (1632-1675), Vrouw met weegschaal, ca 1664. National Gallery of Art, Washington D.C.