Magistralen uit de Italiaanse filmgeschiedenis (1940- heden)
Voor diegenen die in de winter van 2019 hebben deelgenomen aan de filmcursus ‘Italiaanse streken: over schoenpoetsers, dandy’s en mafiosi’, is deze cursus een uitbreidend en verdiepend vervolg. We zoemen in op slechts zes cineasten en van iedere cineast tonen we drie scènes van ruim tien minuten. Echter, ook als u weinig of niets weet van Italiaanse films, bent u van harte welkom! U hoeft voor deze cursus geen voorkennis te hebben: in de inleiding wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste naoorlogse stromingen (geïllustreerd met ongeveer vijf filmfragmenten) en vanzelfsprekend worden alle regisseurs die aan de orde komen, in een cultuurhistorische context geplaatst.
Programma
- Inleiding – Een wandeling door de Italiaanse filmgeschiedenis vanaf eind jaren ‘30 tot heden.
- Luchino Visconti (1906-1970)– Een regisseur van adel met een sociaal hart en een niets ontziende blik op alle gelederen van de Italiaanse samenleving.
- Pier Paolo Pasolini (1922-1975) – Een luis in de pels van zowel rechts als links Italië.
- Ettore Scola (1931-2016) – Kenmerkend is zijn verscheidenheid. Zijn films lijken niet op elkaar te lijken. Waar kunnen we Scola dan toch aan herkennen?
- Ferzan Özpetek (1959)– Zijn missie: taboes zijn taboe!
- Paolo Sorrentino (1970)– Misschien wel de meest succesvolle cineast van na 2000. We besteden extra aandacht aan Sorrentino’s muziekkeuzes.
- Marco Bellocchio (1939) – Is het wel waar dat alle Italianen het familieleven zo liefdevol koesteren? Bellocchio heeft zijn twijfels en raakt daar niet over uitgepraat.
- Finale – Welke Italiaanse films hebben in de afgelopen tijd de bioscoopgangers geraakt?
