Shakespeare als gedragswetenschapper

Shakespeare als spiegel van vele menselijke gedragingen. In de vorm van toneelstukken. Menselijk gedrag luistert naar wetten, die gedwongen worden zich te voegen naar de tijdgeest. Op dit punt zijn de toneelstukken van William Shakespeare een oase van rust.
Grote toneelschrijvers lenen zich uitstekend voor operalibretti. Shakespeare dus ook. Daarom een cursus over Shakespeare, het menselijk gedrag en de opera als vertegenwoordiger van de tijdgeest. 

Alle Shakesperiaanse ingrediënten komen in deze cursus aan bod: licht en donker / werkelijkheid en fantasie / vrijheid en dwang / waakzaamheid en  dromen / er zijn en er niet zijn / openbaarheid en verborgen zijn / liefde en haat / metaforen en symbolen.
- Het niet-aangeleerde en aangeleerde gedrag bij opera’s van Händel en Vivaldi. 
- Falstaff als de vertegenwoordiger van het ultieme masculiene individualisme. 
- De provocerende aanpak van gendervraagstukken in Much Ado About Nothing. 
- Is de liefde ondergeschikt of nevengeschikt aan: de biologie en de natuur / de cultuur en de samenleving / religie en kerkstructuren? Vragen van Romeo en Julia.
- Ben ik gek of word ik voor de gek gehouden? Vraag van Hamlet
- Othello, the moor of Venice: de zwarte man of het moeras van Venetië? 
- Lady Macbeth, de ambitie van het survivalbrein, dat alles bedenkt, maar zelf nooit iets zal uitvoeren. 
- Falstaff / Verdi en West Side Story / Bernstein

Afsluitend een analyse van gedrag dat de maatschappij op dit moment het meest bedreigt. 

Shakespeare als psycholoog en psychiater
Shake - pe / pi - r / are: de omtrek en de oppervlakte van de cirkel. 
Dat wordt het uitgangspunt. Niet de vraag of het waar is, maar de vraag of het waar zou kunnen zijn. 
Het principe van de Vitruvius Mens aan de basis van de toneelstukken van Shakespeare. Hier gaat hier uitsluitend om de verhoudingen van de inhoud en de betekenis van de menselijke geest. 
Hoe komt Falstaff aan de idee dat hij eindeloos geld kan verbrassen en vrouwen kan versieren? Waarom ervaren Romeo en Julia niet de rem op hun handelen die zoveel andere mensen wel ervaren? Is de vernietigingsdrang van Lady Macbeth aangeboren of is het een afwijking in haar opvoeding? Hoe groot is eigenlijk de rol van de primaire opvoeder bij Othello? Zijn feminiene voorbeelden per definitie beter dan masculiene? Dat gaan wij meemaken aan de hand van Shakespeare, gedrag en opera.