(Over)leven!

Het begrip 'stress' wordt vaak in negatieve zin gebruikt. Maar stress is onmisbaar voor ons overleven.
We leven 24 uur per dag. Elke verandering in en buiten ons lichaam ‘vraagt’ om een reactie. En om die reactie te kunnen geven, gebeurt er gelukkig heel veel op de automatische piloot. Onze stressreactie speelt hierin een essentiële rol. Zonder stress hebben we geen schijn van kans om te (over)leven.

In deze college reeks duiken we in de organisatie en werking van het autonome zenuwstelsel, onze automatische piloot. Bepaalde gebieden in onze hersenen vervullen hier een belangrijke rol in. 
Het zogenoemde reptielen-brein is het belangrijkste onderdeel. De grote hersenzenuw, de nervus vagus, is de belangrijkste zenuw die het lichaam verbindt met de onderdelen van het brein die betrokken zijn bij de automatische processen. 
Het autonome zenuwstelsel bestaat uit een tak die zorgt voor actie, de 'sympathicus', en een tak die zorgt voor rust en herstel, de 'parasympathicus'. Beide delen van het autonome zenuwstelsel zijn afwisselend actief, afhankelijk van de vraag wat er in een bepaalde situatie nodig is om te overleven. En beide delen zijn even belangrijk voor onze overlevingskansen. 
Naast de organisatie en de werking van het autonome zenuwstelsel verkennen we ook de impact hiervan op ons dagelijks leven. Onze stressreactie bijvoorbeeld, is van ongekend belang in onze overleving. 

Is het wel terecht, dat 'stress' zo negatief bekend staat?