De schilderlevens van Lucian Freud, David Hockney en Chuck Close

Deze drie, nu beroemde, schilders kozen bewust, tegen de heersende trend in, voor de figuratie. Hun imponerende oeuvres kunnen ons daarom veel vertellen over het eigentijdse figuratieve schilderen. Hoe reageerden zij op de ontwikkelingen in de kunst tijdens hun lange schilderlevens zoals het postmodernisme vanaf de jaren tachtig wanneer kunstenaars weer putten uit de kunstgeschiedenis.

Hockney is vooral bekend om zijn fel gekleurde landschappen en portretten en zijn experimenten met de fotografie en het tekenen en schilderen op de Ipad. De verdienste van Freud is dat hij het ‘traditionele’ naakt en het portret weer tot het brandpunt van de publieke belangstelling wist te maken door zijn modellen langdurig te observeren. Chuck Close is iemand die meer conceptueel werkt. Hij schildert uitsluitend gefotografeerde portretten. Daarmee loste hij het probleem op hoe een moderne schilder in de jaren zeventig figuratief kon schilderen. Dit ontwikkelde hij daarna verder tot zijn kolossale ‘heads’ die bestaan uit grote felgekleurde pixels. 

We bespreken hoe het drietal reageert op de ontwikkelingen van de eigen tijd en die in de kunst, waarmee essentiële aspecten van het moderne figuratieve schilderen worden aangeroerd. Een rode draad is hoe hun carrières zich in de loop van de tijd hebben ontwikkeld. We zien dus ook drie lange schilderlevens, waarin we veel aspecten van hun leven en werk van dichtbij kunnen zien. 

Collegeprogramma
ontbreekt (nog)